ในปี 1995 เด็กหนุ่มสองคนชื่อ Larry Page กับ Sergey Brin พบกันที่มหาวิทยาลัย Stanford ทั้งคู่เป็นนักศึกษาในสาขาวิทยาการคอมพิวเตอร์
Larry Page มีไอเดียเกี่ยวกับการทำ search engine สำหรับเว็บ โดยมีความคิดว่า การจะรู้ว่าเว็บไหนมีความสำคัญนั้น ดูได้จากจำนวนลิงค์จากเว็บอื่นๆที่ชี้ไปยังเว็บนั้น Sergey Brin เข้ามาช่วยเขียนโปรแกรมจากแนวคิดนั้น จนได้ algorithm ที่ตั้งชื่อว่า “PageRank” ซึ่งเป็นรากฐานของการทำ search engine ของ Google ในเวลาต่อมา
ทั้งคู่ซื้อชิ้นส่วนคอมพิวเตอร์จากร้านซ่อมหรือร้านขายของเก่า เอามาประกอบกันเป็นคอมพิวเตอร์ในห้องนอนของ Page ในหอพัก ขยายระบบไปเรื่อยๆ จนห้องเต็ม ก็ขยายไปอีกห้องของ Brin ครั้งหนึ่งระบบคอมพิวเตอร์ของทั้งคู่มีผลทำให้ระบบอินเตอร์เน็ตของมหาวิทยาลัยสแตนฟอร์ดมีปัญหา
ทั้งคู่มองเห็นโอกาสของการทำธุรกิจโฆษณาบน search engine มาตั้งแต่แรก แต่แนวความคิดดังกล่าวก็มีความคิดโต้แย้งไปพร้อมกัน ในบทความวิชาการของ Brin ที่ตีพิมพ์โดยสแตนฟอร์ดในตอนนั้น (“The Anatomy of a Large-Scale Hypertextual Web Search Engine) กล่าวถึง search engine ควรมีความเป็นกลาง และ ไม่เอนเอียงจากผลของเม็ดเงินโฆษณา แต่โฆษณาก็มีความจำเป็นในธุรกิจ Search
ความคิดขัดแย้งดังกล่าว ทำให้ Google มีการวางหลักการที่ดีในการแยกผลโฆษณาและผลการค้นหาไว้เป็นอย่างดีตั้งแต่แรก จนทำให้คนส่วนใหญ่รับรู้และยอมรับได้ในผลการค้นหาที่ผสมผสานกับเนื้อหาโฆษณา
พอทดลอง search engine ไปได้ระยะหนึ่ง ก็เป็นที่นิยมใช้ในหมู่นักศึกษาและบุคลากรของสแตนฟอร์ด และเริ่มออกสู่ภายนอก ตอนนั้นทั้งคู่ไปเสนอขาย search engine ให้กับ DEC ที่ทำ Alta Vista อยู่ แต่ไม่สำเร็จตามที่เล่าไปแล้วในตอนก่อน
การที่ DEC มองไม่เห็นค่าของ Search Engine ในเวลานั้น ก็ไม่แปลก และไม่ได้หมายความว่าจะไม่มีคนเห็นคุณค่านั้น
ในเวลาต่อมา Andy Bechtolsheim ผู้ก่อตั้ง Sun Microsystems เกิดสนใจ และทั้งคู่ก็ present ไอเดียให้ Andy ฟัง ว่ากันว่า presentation นั้นมีเพียง 10 กว่าหน้า และมีเพียงสองหน้าที่มีตัวเลข แถมบางหน้าก็เป็นรูปการ์ตูน Andy ฟังไปไม่กี่นาทีก็ลุกขึ้น บอกว่ามีประชุมที่อื่นต่อต้องรีบไป…
แต่ก่อนออกจากห้อง Andy ก็เขียนเช็คมูลค่า 100,000 เหรียญ ให้ทั้งคู่ ทั้งๆที่ตอนนั้นทั้งคู่ยังไม่ได้ตั้งบริษัทด้วยซ้ำไป…
และนั่นคือการลงทุนของนักลงทุนคนแรกของ Google คนที่มองเห็นและมีวิสัยทัศน์ ก็จะมองเห็นบางอย่างที่หลายคนมองไม่เห็น